vijf ontwerpen voor de invulling van de kustwerken in het plan Rheezermaten
De herinrichting van het gebied Rheezermaten is onderdeel van het programma Ruimte voor de Vecht. Vanuit dit programma werken diverse partners in het Vechtdal samen om de Overijsselse Vecht veilig te houden en het wonen, werken en recreëren in het Vechtdal aantrekkelijker te maken. In het gebied Rheezermaten zijn delen van het zomer- en winterbed van de Vecht opnieuw ingericht, met nieuwe meanders en natuurvriendelijke oevers. Hierdoor verbeteren de rivierprocessen en ontstaan mogelijkheden voor de ontwikkeling van waardevolle natuur. In het winterbed zijn de maatregelen gericht op het beter vasthouden van water, dit ook om de trilvenen in dit gebied te behouden/versterken. Ook zijn er recreatieve voorzieningen aangelegd, zoals fiets- en voetpaden en uitkijk en rustpunten. (Bron vechtstromen.nl)
wij zijn gevraagd om de beschreven uitkijk en rustpunten te ontwerpen en fabriceren. de opdracht was om voor 5 verschillende locaties ontwerpen te leveren. dit zijn uiteindelijk de volgende 5 ontwerpen geworden:
De vijf reeds opgeleverde ontwerpen voor de invulling van de kustwerken in het plan Rheezermaten zijn gestoeld op de vormentaal zoals hier onder beschreven.
Het Vechtdal wordt gevormd door een steeds breder wordende regenrivier waar aan de randen stroomdalen, rivierduinen, stroomruggen, stuifzanden en esgronden liggen. De eerste mensen vestigden zich op de hogere zandgronden. Het dal werd bezocht om te jagen en te verzamelen. Na de introductie van de landbouw werd het dal gebruikt voor begrazing en om te hooien. Permanente onderkomens voor de mens werden gemaakt door eikenstammen in de zandgrond te plaatsen, deze evolueerden later tot de eerste geraamtes van boerderijen. Wilgentenen en klei werden voor gebruikt voor de wanden, riet en grassen voor het dak. Deze organische bouwwijze ontwikkelde zich tot de typische boerderij- en schuurarchitectuur langs de Vecht, met uitzondering van de bron- en deltagebieden. Dit zorgde voor een vormentaal die lokaal verschilde, maar in maatvoering, constructie en materiaalgebruik wezenlijk geen onderscheid kende. Deze vloeiende stroom van beelden, water en landschap zijn de inspiratiebron voor de ontwerpen van het Tien Torenplan rondom de Rheezermaten. In het totale stroomgebied zijn geologie, natuur en cultuur een samenhangend geheel, bepalend voor de opbouw van het Vechtdal. De terugkeer van het bewustzijn van een grensoverschrijdende rivier en een benadering van de rivier, van bron tot monding, is hiervan het resultaat. Dit idee maakt het mogelijk om het Vecht dal als culturele, natuurlijke en geologische eenheid te benaderen en uit te dragen. Hierbij is belangrijk dat wat nog bestaat aan overblijfselen, kennis en inzicht zichtbaar te maken en waar mogelijk te versterken en te benadrukken. Dat wat aanwezig is leren zien, kaderen, koesteren en delen. Het creëert de mogelijkheid om het totaalbeeld te ervaren. De Vecht heeft in haar loop van 167 km een schat aan lokale verschijningsvormen die vormentaal, opbouw en herkenbaarheid van het gebied een invulling geven.